Chrystus i wirus

List do Kolosan 3,1-4

„Dążcie do tego co w górze, nie do tego co na ziemi”. Tekścik polecony przez kościół rzymskokatolicki na niedzielę wielkanocną. Nad nami jest niebo, a tam Bóg według naszej teologicznej astronomii. Jego Syn też tam był zawsze, ale jako człowiek chodził po ziemi, aż właśnie zmartwychwstał.

Starajmy się myśleć po bożemu, chrystusowemu, naśladować tę nieziemską optykę. W tej przyziemnej optyce wydaje się, że nie grozi nam żaden wirus, że życie poleci dalej mniej więcej gładko. Aż tu nagle pandemia.

288 myśli na temat “Chrystus i wirus

  1. TVN24

    Kolejna przysięga, kolejna inauguracja. Putin po raz czwarty prezydentem Rosji

    7 maja 2018 r. godz 4:15

    „Władimir Putin został w poniedziałek zaprzysiężony na prezydenta Federacji Rosyjskiej podczas uroczystości w Wielkim Pałacu Kremlowskim, dawnej rezydencji carów. Trzymając rękę na konstytucji Federacji Rosyjskiej, Putin wypowiedział słowa przysięgi prezydenckiej.
    65-letni Władimir Putin rozpoczął swą czwartą kadencję na stanowisku szefa państwa, która potrwa do 2024 roku.
    Przysięgę prezydencką Putin złożył w obecności 3,5 tysiąca gości – członków rządu, parlamentarzystów, sędziów Sądu Konstytucyjnego, urzędników państwowych, przedstawicieli duchowieństwa. Uroczystość odbyła się w Sali Andriejewskiej Kremla – sali tronowej carów Rosji.
    Trzymając prawą rękę na konstytucji Federacji Rosyjskiej, Putin wypowiedział 33 słowa przysięgi, zobowiązując się do respektowania praw i swobód człowieka i obywatela, ochrony konstytucji, bronienia suwerenności, bezpieczeństwa i integralności terytorialnej kraju. Przysięgę tę Putin złożył po raz czwarty.
    „Rosja dla ludzi”
    W przemówieniu po złożeniu przysięgi Putin podziękował Rosjanom za poparcie udzielone mu w wyborach prezydenckich 18 marca. – W poparciu tym jest wiara i nadzieja na to, że Rosja dalej będzie umacniać swą potęgę, a ludzie będą żyć lepiej – powiedział. Dodał, iż poparcie to „jest również ważne dla obrony naszych pozycji na arenie międzynarodowej”.
    Ocenił, że potrzebne są „głębokie pozytywne przemiany wewnątrz kraju” i Rosja powinna stać się „nowoczesna i dynamiczna”. Decyzje, przed którymi stoi kraj, określą jego los na dekady, niezbędne są przełomy we wszystkich sferach – wskazał. Zapewnił, że Rosja poradziła sobie z „bardzo trudnymi problemami gospodarczymi i socjalnymi”. – Rosja jest silnym, aktywnym i wpływowym uczestnikiem życia międzynarodowego, bezpieczeństwo i zdolności obronne kraju są zapewnione – oświadczył.
    Ocenił, że teraz należy wykorzystać wszelkie możliwości „w celu rozwiązania zadań wewnętrznych”, związanych z rozwojem kraju. Zapewnił, że „w centrum polityki” znajdą się takie kwestie, jak „nowa jakość życia” i dobrobyt obywateli. Punktem orientacyjnym jest – jak dodał – „Rosja dla ludzi”.
    W swym wystąpieniu Putin ocenił, że kraj poradził sobie z bardzo trudnymi problemami gospodarczymi. – Nauczyliśmy się bronić naszych interesów – stwierdził.
    Ponadto zapewnił, że Rosja jest otwarta na dialog i opowiada się za równoprawną i wzajemnie korzystną współpracą z innymi państwami. Podkreślił też, że zapewnione zostało bezpieczeństwo kraju i jego zdolności obronne.
    Seagal i Schroeder na uroczystości
    Podobnie jak w poprzednich latach po złożeniu przysięgi Putin odebrał na Placu Soborowym na Kremlu defiladę Pułku Prezydenckiego i wziął udział w nabożeństwie. Na Placu Soborowym czekało na niego około 1,5 tysiąca zaproszonych gości. Putin zatrzymał się przy grupie młodzieży i wdał się w rozmowę. Młodzi ludzie zapewnili go o swym poparciu i wdzięczności.
    Wśród gości obecnych na Kremlu media odnotowały między innymi amerykańskiego aktora Stevena Seagala, który ma rosyjskie obywatelstwo, oraz byłego kanclerza Niemiec Gerharda Schroedera. We wrześniu ubiegłego roku Schroeder został wybrany na szefa rady dyrektorów rosyjskiego koncernu Rosnieft, a równocześnie jest przewodniczącym komitetu akcjonariuszy spółek Nord Stream i Nord Stream 2. Putin po złożeniu przysięgi wymienił uściski dłoni właśnie ze Schroederem, zwierzchnikiem rosyjskiej Cerkwi Prawosławnej patriarchą Cyrylem oraz premierem Dmitrijem Miedwiediewem.
    Miedwiediew zostaje
    Po zaprzysiężeniu Putina, jak tego wymaga konstytucja, ustąpił rząd premiera Rosji Dmitrija Miedwiediewa. Kilka godzin później prezydent ponownie jednak nominował go na stanowisko szefa rządu.
    Będzie to druga kadencja Miedwiediewa z rzędu na stanowisku premiera. Poprzednio Putin mianował go na to stanowisko, gdy wrócił na Kreml w 2012 roku.
    O tym, że jeden z najbliższych współpracowników Putina ma duże szanse na zachowanie stanowiska, mówiły wcześniej źródła, cytowane przez moskiewskie dzienniki.
    Przewodniczący Dumy Wiaczesław Wołodin powiedział na początku maja, że jeśli kandydatura premiera zostanie przedstawiona przez prezydenta w dniu zaprzysiężenia, to deputowani mogą ją rozpatrzeć na sesji plenarnej 8 maja.
    Przytłaczające zwycięstwo
    W tegorocznych wyborach prezydenckich w Rosji Władimir Putin uzyskał 76,69 proc. głosów.
    Wynik ten był wyższy niż w jakichkolwiek poprzednich wyborach prezydenckich, w których brał on udział. W 2000 roku, u początku swych rządów, Putin uzyskał w wyborach 52,9 proc., w 2004 – 71,3 procent, a w 2012 – gdy wrócił na Kreml po czteroletnim sprawowaniu urzędu premiera – 63,6 proc.
    Z opublikowanego w poniedziałek sondażu niezależnego Centrum Lewady wynika, iż blisko połowa – 47 procent – Rosjan uważa za sukces Putina przywrócenie Rosji „statusu wielkiego państwa”, a 38 proc. – ustabilizowanie sytuacji na Kaukazie Północnym. O podwyższeniu płac i emerytur jako o osiągnięciu rządów Putina wspomniało 24 proc. ankietowanych – mniej niż w poprzednich latach. A aż 45 proc. Rosjan uznało, iż tym, czego Putinowi nie udało się osiągnąć, jest zapewnienie sprawiedliwego podziału dochodów w interesach prostych ludzi. Niemal jedna trzecia – 32 proc. – uznała, iż podwyższenia płac i emerytur Putinowi nie udało się zrealizować.”

    Autor: momo,pk/adso / Źródło: PAP

    Polubienie

  2. Lukki to cenne mieć hobby ja mam też…Pisząc o tych rzeczach miałem na myśli to ze jednak zona inaczej patrzy i często widzi to czego ja nie dostrzegam.. Spory miedzy ludźmi często zaczynają się od innego widzenia tej samej rzeczy i tego samego problemu..Przywiązanie do własnej racji..to cecha niejako naturalna..ale naturę mamy niedoskonała i jak sam stwierdzasz grzeszną. Ponadto wiele postaw utrwala tradycja…i podział na role i funkcje w rodzinie.z uwagi na płeć.
    Przykład: mam znajomego mężczyznę .żonatego który przez lata na szydełkach produkował liczne domowe wyroby na stół na scianę na okna..itp…Mnie to bardzo dziwiło… jego zaś dziwiło bardzo ze ja…czasem piekłem pizze sernik..Zupełnie nie mógł zaakceptować mojego przyzwyczajenia do mycia naczyń….i było to poza jego wyobraźnią..
    Podział na rolę i funkcje dalej istnieje.. 20 lat byłem wdowcem i byłem przyzwyczajony do samodzielnego działania w kuchni w ogródku,w mieszkaniu. Nawyk do mycia garnków mam utrwalony…ale zona robi to dokładniej i lepiej.
    -Są rzeczy…z którymi należy się liczyć.

    Polubienie

  3. Co mężowie opowiadają o swoich żonach, wszystkie zorientowane w tym żony wiedzą dokładnie, że można to między bajki włożyć, bo nic innego z tym zrobić się nie da….. nawet jeśli coś z tych opowieści jest najświętsza prawdą…. Ciekawych spostrzeżeń mogą dostarczyć media podające do publicznej wiadomości jak celebryci radzą sobie z tego rodzaju małżeńskimi więzami. Dla mnie szokująca wręcz była informacja o tym, co władca Rosji uczynił ze swoją żoną po rozwodzie: zamknął ją w klasztorze. …………………………….. Jedyne bezpieczne miejsce w tym imperium? A może tylko dla zmylenia przeciwnika: niby zamknął, a w rzeczywistości wyposażył ją w nowy wizerunek i nową tożsamość i pozwolił żyć na wolności?

    Polubienie

  4. Jeśli wierzyć wikipedii, ta była pierwsza dama z sąsiedztwa kieruje obecnie Centrum Rozwoju Komunikacji Interpersonalnej……….. Moim zdaniem komunikacja ta z roku na rok poprawia się, przynajmniej w sieci, więc mogą to być ukryte działania wysłanników z tego Centrum. Zbytnio nawet nie trzeba wskazywać, nawet tutaj widoczne jest kto swoją komunikację interpersonalną w znacznym stopniu poprawił …

    Polubienie

  5. KIM BYŁ NABUCHODONOZOR ?
    CZ. I

    Księga Daniela
    1:1-21
    1 „W trzecim roku panowania Jehojakimaa, króla Judy, Nabuchodonozor*, król Babilonu, przybył pod Jerozolimę i zaczął ją oblegać. 2 Po pewnym czasie Jehowa wydał w jego rękę Jehojakima, króla Judy, oraz część sprzętów z domu* prawdziwego Boga. Nabuchodonozor zabrał je do ziemi Szinear*, do domu* swojego boga, i umieścił je w skarbcu swojego boga.
    3 Potem król rozkazał Aszpenazowi, przełożonemu dworzan, żeby przyprowadził niektórych Izraelitów*, a wśród nich potomków królewskich i dzieci dostojników. 4 Miał wybrać młodych ludzi* bez żadnej wady, którzy dobrze się prezentowali, odznaczali się mądrością, wiedzą i rozeznaniem i nadawali się do pełnienia służby w pałacu królewskim. Miał ich nauczyć pisma* i języka Chaldejczyków. 5 Poza tym król polecił dostarczać im codziennie porcję przysmaków ze swojego stołu oraz wino, które pijał. Mieli być szkoleni* przez trzy lata, żeby później rozpocząć służbę u króla.
    6 Wśród nich było kilku młodzieńców z plemienia* Judy: Daniel*, Chananiasz*, Miszael* i Azariasz*. 7 Przełożony dworzan nadał im imiona*: Danielowi dał imię Belteszaccar, Chananiaszowi — Szadrach, Miszaelowi — Meszach, Azariaszowi — Abed-Nego.
    8 Ale Daniel postanowił w sercu, że nie skala się przysmakami ze stołu króla ani winem, które on pijał. Poprosił więc przełożonego dworzan, żeby nie musiał się w ten sposób kalać. 9 A prawdziwy Bóg sprawił, że przełożony dworzan okazywał Danielowi przychylność* i miłosierdzie. 10 Dworzanin ten powiedział jednak do Daniela: „Boję się swojego pana, króla, który postanowił, co macie pić i jeść. A jeśli zobaczy, że wyglądacie gorzej niż inni młodzi ludzie* w waszym wieku? Przez was król uzna mnie* za winnego”. 11 Wtedy Daniel zwrócił się do opiekuna, którego przełożony dworzan ustanowił nad Danielem, Chananiaszem, Miszaelem i Azariaszem: 12 „Proszę cię, wypróbuj swoich sług przez 10 dni — niech nam dają do jedzenia warzywa, a do picia wodę. 13 Potem zobaczysz, jak wyglądamy w porównaniu z młodymi ludźmi*, którzy jedzą przysmaki ze stołu królewskiego. I wtedy zdecydujesz, co z nami zrobić”.
    14 Opiekun zgodził się na ich propozycję i poddał ich dziesięciodniowej próbie. 15 A po dziesięciu dniach wyglądali lepiej i zdrowiej* niż wszyscy młodzi ludzie*, którzy karmili się ze stołu królewskiego. 16 Dlatego opiekun dalej dawał im warzywa zamiast przeznaczonych dla nich przysmaków i wina. 17 I tych czterech młodzieńców* prawdziwy Bóg obdarzył wiedzą, mądrością oraz umiejętnością wnikania we wszelkie pisma. Daniel otrzymał też umiejętność wyjaśniania wszelkiego rodzaju wizji i snów.
    18 Kiedy nadszedł czas wyznaczony przez króla Nabuchodonozora, przełożony dworzan przyprowadził do niego wszystkich młodych ludzi. 19 Król porozmawiał z nimi i w całej grupie nie znalazł się nikt taki jak Daniel, Chananiasz, Miszael oraz Azariasz. Zaczęli więc usługiwać królowi. 20 I król stwierdził, że w każdej sprawie wymagającej mądrości i zrozumienia, o którą ich pytał, dziesięciokrotnie przewyższają wszystkich kapłanów zajmujących się magią i zaklinaczy w całym jego królestwie. 21 Daniel pozostał tam aż do pierwszego roku króla Cyrusa.”

    / Wg NW, the New World Translation of the Holy Scriptures, Polish Edition 2018 /

    Polubienie

  6. ASWERUS

    Księga Estery
    1:1-22
    1 „Wydarzyło się to za dni Aswerusa*, który panował nad 127 prowincjami, od Indii po Etiopię*. 2 Zasiadał on wtedy na królewskim tronie na zamku* w Suzie. 3 W trzecim roku swojego panowania wyprawił ucztę dla wszystkich swoich książąt i sług. Przybyli do niego wojskowi z Persji i Medii, dostojnicy oraz książęta prowincji. 4 Aswerus aż 180 dni pokazywał im bogactwa swojego olśniewającego królestwa i roztaczał przed nimi blask i wspaniałość swojego majestatu. 5 Po tym czasie król wyprawił siedmiodniową ucztę dla wszystkich, którzy przebywali na zamku* w Suzie — zarówno dla wielkich, jak i małych. Odbyła się ona na dziedzińcu ogrodu przy pałacu królewskim. 6 Dziedziniec ozdabiały zasłony z lnu, delikatnej bawełny i błękitnej tkaniny, które sznurami z delikatnego materiału i purpurowej wełny przymocowano do srebrnych pierścieni na marmurowych kolumnach. Na posadzce z porfiru, masy perłowej oraz białego i czarnego marmuru ustawiono złote i srebrne sofy.
    7 Wino podawano w złotych kielichach*, a każdy kielich był niepowtarzalny. Wina było mnóstwo, stosownie do bogactwa króla. 8 Przestrzegano zasady, by nikogo nie przymuszać do picia*, bo król ustalił z zarządcami pałacu, że każdy sam może o tym decydować.
    9 Natomiast królowa Waszti wyprawiła ucztę dla kobiet w domu* królewskim Aswerusa.
    10 Siódmego dnia, gdy wino wprawiło króla w dobry nastrój, zwrócił się do Mehumana, Bizzety, Charbony, Bigty, Abagty, Zetara i Karkasa — siedmiu dworzan, swoich osobistych sług — 11 i polecił, żeby przyprowadzili królową Waszti w królewskim nakryciu głowy*. Chciał pokazać ludowi i książętom jej urodę, bo była bardzo piękna. 12 Jednak królowa Waszti odmawiała przybycia na rozkaz króla, który przekazali jej dworzanie. Wtedy król bardzo się oburzył, wręcz ogarnęła go wściekłość.
    13 Zwrócił się do mędrców obeznanych w procedurach prawnych*, ponieważ we wszystkich sprawach król konsultował się ze znawcami prawa i sądownictwa. 14 Do jego najbliższych doradców należeli: Karszena, Szetar, Admata, Tarszisz, Meres, Marsena i Memuchan — siedmiu książąt Persji i Medii, którzy mieli dostęp do króla i zajmowali najwyższe stanowiska w królestwie. 15 Król zapytał ich: „Jak według prawa należy postąpić z królową Waszti, skoro nie posłuchała rozkazu króla Aswerusa, który przekazali jej dworzanie?”.
    16 Na to Memuchan oświadczył w obecności króla i książąt: „Królowa Waszti zawiniła nie tylko wobec króla, ale także wobec wszystkich książąt i ludów we wszystkich prowincjach króla Aswerusa. 17 Kiedy wszystkie żony dowiedzą się o tym, jak postąpiła królowa, zaczną pogardzać swoimi mężami. Powiedzą: ‚Król Aswerus polecił przyprowadzić do siebie królową Waszti, ale ona odmówiła i nie przyszła’. 18 Jeszcze dziś żony książąt Persji i Medii, które usłyszały, jak zachowała się królowa, zaczną tak samo mówić do swoich mężów, przez co będzie się szerzyć brak szacunku i złość. 19 Jeżeli królowi wydaje się to dobre, niech wyda dekret królewski, który zostanie wpisany do nieodwołalnych praw Persji i Mediii. Niech dekret stanowi, że Waszti już nigdy więcej nie będzie wolno przychodzić do króla Aswerusa. Niech król odbierze jej godność królewską i przekaże innej kobiecie, lepszej niż ona. 20 A kiedy dekret króla ogłoszą po całym jego ogromnym królestwie, wtedy wszystkie żony będą okazywać szacunek swoim mężom, zarówno wielkim, jak i małym”.
    21 Propozycja ta spodobała się królowi oraz książętom i król zrobił tak, jak zasugerował Memuchan. 22 Posłał więc listy do wszystkich prowincji królewskich — do każdej prowincji w jej własnym piśmie* i do każdego ludu w jego własnym języku. W listach ogłosił, że każdy mąż ma być panem* we własnym domu i ma używać języka swojego ludu.”

    / Wg NW, the New World Translation of the Holy Scriptures, Polish Edition 2018 /

    Polubienie

    1. 14 „Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc, od kogoś się tego nauczył. 15 I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. 16 Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.”

      2 List Pawła do Tymoteusza 3: 14- 17

      Polubienie

  7. „Perska nazwa Iran wywodzi się od średnioperskiej formy Eran (partyjskie Arjan), która po raz pierwszy pojawia się na monetach i w napisie przy reliefie z Naghsz-e Rostam sasanidzkiego króla Ardaszira I. Jest tam mowa o Eranszahr (part. Arjanszahr), czyli państwie Ariów. Nazwa Iran pochodzi zatem od nazwy ludu Ariów, przy czym należy zauważyć, że już w Aweście mowa jest o Airjana Waedżah (kraju Ariów), Achemenidzi zaś określali się w swoich inskrypcjach jako Arija (Ariowie) oraz Arija czithra (pochodzenia aryjskiego). Za czasów późniejszych królów Sasanidzkich skrótowym w stosunku do Eranszahr terminem Eran zaczęto określać całość ich państwa, a nie zgodnie z jego pierwotnym znaczeniem Ariów, czyli ówczesne ludy irańskie. Podsumowując: „Eran bierze początek od staroperskiego arija- i awestyjskiego airja «aryjski». Obydwa ostatnie terminy są poświadczone jako najstarsze historyczne określenia ludów irańskich”[1].”

    „Starożytni Grecy używali w stosunku do Iranu nazwy Persis, która wywodzi się od staroperskiego Parsa – nazwy Persów, jednego z ludów irańskich. Ze względu na to że ówcześni Persowie pod przywództwem Achemenidów zdominowali wszystkie inne ludy irańskie, ich nazwa była używana przez Greków jako zbiorcze określenie na wszystkich Irańczyków, chociaż niektórzy autorzy greccy zdają też sobie sprawę z istnienia ogólnego terminu Arioi o takim samym zakresie. Poza tym jednak Grecy czasami stosowali określenie Persowie także w węższym sensie, na określenie mieszkańców Persis, w znaczeniu irańskiego regionu Pars/Fars. Trzeba tu podkreślić, że przez całą swoją historię Irańczycy używali określenia Persja i Persowie jedynie w tym właśnie wąskim znaczeniu regionalnym, w stosunku do swojego kraju jako całości używając wskazanych powyżej form Airjana, Arjan-, Eran, Iran. Tymczasem grecka nazwa Persis przeszła do innych języków europejskich i w niej ma źródło polska forma Persja, którą możemy uznać za synonim Iranu. Ta ostatnia nazwa zaczęła się pojawiać w językach europejskich, odkąd Reza Szah (1925 – 1941) zażądał jej używania także przez obcą dyplomację, przy czym „szach Reza wcale nie zmienił nazwy kraju – poprosił raczej cudzoziemców, żeby odtąd posługiwali się rodzimą nazwą”[2].”

    „W różnych okresach historycznych w skład państw, które miały swoje centrum na Wyżynie Irańskiej wchodziły ziemie Mezopotamii, Anatolii, Zakaukazia, Azji Środkowej, obecnego Afganistanu i Pakistanu, których historia w związku z tym także do pewnego stopnia wchodzi w skład dziejów Iranu. W historiografii funkcjonuje pojęcie Wielkiego Iranu, który obejmował nie tylko Iran właściwy, ale także znajdujące się w zasięgu jego wpływów terytoria. Dokładne granice Wielkiego Iranu zmieniały się wraz z biegiem czasu. Jak zaznacza Bogdan Składanek, Wielki Iran w epoce prehistorycznej obejmował, prócz współczesnego Iranu, Azję Środkową po Syr-Darię […] stepy południowej Europy zamieszkałe od VIII/VII wieku p.n.e. przez irańskich koczowników, zachodni i środkowy Afganistan łącznie z pakistańską częścią Beludżystanu, przy czym zachodnia rubież tak rozumianego Iranu właściwie nie przesunęła się w ciągu dziejów[3]. Jeśli chodzi o zakres czasowy, to dzieje starożytnego Iranu wyznaczają dwie cezury – przybycie na tereny dzisiejszego Iranu Ariów, przodków dzisiejszych Irańczyków, w drugiej połowie II tysiąclecia p.n.e. oraz arabski podbój Iranu w VII i VIII wieku. Ariowie nie przybyli jednak na tereny gdzie przed nimi panowałaby całkowita kulturalna pustka, dlatego dla zrozumienia ich późniejszej historii należy także omówić historię terytoriów irańskich przed ich pojawieniem się.”

    Źródło:
    https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytny_Iran

    Polubienie

    1. 14 „Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc, od kogoś się tego nauczył. 15 I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. 16 Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.”

      2 List Pawła do Tymoteusza 3: 14- 17

      Polubienie

  8. Chwilowo odradzam czytanie kolejnych rozdziałów z księgi Daniela [(w BT zam.
    w zakończeniu tej Księgi żyd. apokryfy)].

    Kościół katolicki dodał do Pism Hebrajs-
    kich żydowskie teksty nie będące natch-
    nionym tekstem świętym [nie tylko wersety (jak np. W Księdze Daniela ale również całe Księgi)].

    Zauważę, że Żydzi niczego do Nowego Testamentu nie dodają.

    Polubienie

  9. 🔥🔥🔥🔥 CZYM ZAJMOWAŁ SIĘ NA PRZESTRZENI WIEKÓW [I NADAL SIĘ ZAJMUJE] KOŚCIÓŁ KATOLICKI ?

    Tak jak to ujął [Jerzy] Urban: „Każdy Rzecznik Rządu (trochę) [bardzo] kłamie.”

    „Bo rząd tego wymaga”.

    KOMENTARZ: Kościół katolicki przez całe wieki traktował tekst Pisma Świętego [Pisma Hebrajskie] jak bajki, dokładał do tego tekstu „własne” bajki [tzn. żydowskie zmyślone opowieści, których Żydzi nigdy we własnym tekście świętym nie tolerowali pomimo że ich rabinowie po niewoli babilońskiej opowieści te powielali i sami do nich swoje ickowe dodawali. Kościół katolicki przez całe wieki wymyślał najrozmaitsze zmyślone historie [podobnie jak na własny użytek czynili to, i nadal czynią rabinowie] i każą swoim wiernym wymyślone te historyjki powtarzać i w nie wierzyć [o wiele bardziej niż w hebrajski tekst natchniony, który na każdym kroku podważają]. Nowy Testament JEST przedmiotem badań katolickich uczonych, ale jedynie dlatego, że tekstu tego nie są oni w stanie zakwestionować ani zignorować. Owszem wykorzystują go [tak jak mogą i potrafią] do swoich niecnych celów. Niektórzy z nich, kapłanów i teologów, nawet wierzą. Bo jak przecież ktoś przy zdrowych zmysłach [skoro nawet sami Żydzi tego nie robią] mógłby zaprzeczyć temu, co jest napisane w Ewangelii? Wielu z nich, Żydów, po cichu [i w ukryciu z lęku przed swoimi religijnymi przywódcami] w to, co jest napisane w Ewangelii wierzy. Ale nie obnoszą się ze swoją wiarą.

    Polubienie

  10. Jeśli jesteś katolikiem to ten tekst nie ma dla Ciebie żadnego znaczenia, ponieważ wolisz katolickie zmyślone historie [a czasami również żydowskie] niż rzetelny natchniony tekst, na który powoływał się Jezus:

    Polubienie

    1. 14 „Ale ty trwaj w tym, czegoś się nauczył i czego pewny jesteś, wiedząc, od kogoś się tego nauczył. 15 I ponieważ od dzieciństwa znasz Pisma święte, które cię mogą obdarzyć mądrością ku zbawieniu przez wiarę w Jezusa Chrystusa. 16 Całe Pismo przez Boga jest natchnione i pożyteczne do nauki, do wykrywania błędów, do poprawy, do wychowywania w sprawiedliwości, 17 Aby człowiek Boży był doskonały, do wszelkiego dobrego dzieła przygotowany.”

      2 List Pawła do Tymoteusza 3: 14- 17

      Polubienie

  11. C.D.

    „Za czasów późniejszych królów Sasanidzkich skrótowym w stosunku do Eranszahr terminem Eran zaczęto określać całość ich państwa, a nie zgodnie z jego pierwotnym znaczeniem Ariów, czyli ówczesne ludy irańskie.
    Podsumowując: „Eran bierze początek od staroperskiego arija- i awestyjskiego airja «aryjski». Obydwa ostatnie terminy są poświadczone jako najstarsze historyczne określenia ludów irańskich”[1].”

    Źródło:

    https://pl.m.wikipedia.org/wiki/Staro%C5%BCytny_Iran

    Polubienie

  12. C.D.

    Księga Rodzaju
    10:1-32
    10 „Oto dzieje synów Noego: Semaa, Chama i Jafeta.
    Po potopie urodzili się im synowieb. 2 Synami Jafeta byli: Gomer, Magog, Madaj, Jawan, Tubal, Meszech i Tiras.
    3 Synami Gomera byli: Aszkenaz, Rifat i Togarma.
    4 Synami Jawana byli: Elisza, Tarszisz, Kittim i Dodanim.
    5 Od nich wywodzą się mieszkańcy wysp, którzy osiedlili się w swoich krainach — według języków, jakimi się posługiwali, według rodzin i według narodów, do których należeli.
    6 Synami Chama byli: Kusz, Micraim, Putn i Kanaan.
    7 Synami Kusza byli: Seba, Chawila, Sabta, Rama i Sabtecha.
    Synami Ramy byli: Szeba i Dedan.
    8 Kusz został też ojcem Nimroda. Nimrod był pierwszym człowiekiem na ziemi, który zdobył wielką władzę. 9 Stał się potężnym łowcą przeciwstawiającym się Jehowie. Stąd się wzięło powiedzenie: „On jest jak Nimrod, potężny łowca przeciwstawiający się Jehowie”. 10 Pierwszymi miastami jego królestwa były*: Babel, Erech, Akkad i Kalne, w ziemi Szinear. 11 Z ziemi tej Nimrod udał się do Asyrii i zbudował Niniwę, Rechobot-Ir, Kalach 12 i Resen między Niniwą a Kalachem. Jest to wielkie miasto*.
    13 Micraimowi urodzili się: Ludim, Anamim, Lehabim, Naftuchim, 14 Patrusim, Kasluchim (od którego wywodzą się Filistyni) i Kaftorim*.
    15 Kanaan został ojcem Sydona, swego pierworodnego, i Heta, 16 jak również Jebusytów, Amorytów, Girgaszytów, 17 Chiwwitów, Arkitów, Synitów, 18 Arwadytów, Cemarytów i Chamatytów. Z czasem rodziny Kananejczyków rozeszły się w różne strony. 19 Granica terytorium Kananejczyków biegła od Sydonu aż po Gerar blisko Gazy, aż po Sodomę, Gomorę, Admę i Ceboim, blisko Laszy. 20 To byli synowie Chama. Wymieniono ich według rodzin oraz według języków, jakimi się posługiwali, według krain, w których mieszkali, i według narodów, do których należeli.
    21 Dzieci urodziły się również Semowi, który był praojcem wszystkich synów Eberam i bratem Jafeta, najstarszego*. 22 Synami Sema byli: Elam, Aszszur, Arpachszad, Lud i Aram.
    23 Synami Arama byli: Uc, Chul, Geter i Masz.
    24 Arpachszad został ojcem Szelacha, a Szelach — ojcem Ebera.
    25 Eberowi urodziło się dwóch synów. Jeden miał na imię Peleg*, bo za jego życia ziemia* została podzielona. A jego brat miał na imię Joktan.
    26 Joktan został ojcem Almodada, Szelefa, Chacarmaweta, Jaracha, 27 Hadorama, Uzala, Dikli, 28 Obala, Abimaela, Szeby, 29 Ofira, Chawili i Jobaba. Wszyscy oni byli synami Joktana.
    30 Terytorium, na którym mieszkali, ciągnęło się od Meszy aż po Sefar, górzysty region na Wschodzie*.
    31 To byli synowie Sema. Wymieniono ich według rodzin oraz według języków, jakimi się posługiwali, według krain, w których mieszkali, i według narodów, do których należeli.
    32 To były rodziny synów Noego wymienione według ich pochodzenia i według narodów, do których należały. Od nich wywodzą się narody, które rozprzestrzeniły się na ziemi po potopie.”

    / Wg NW, the New World Translation of the Holy Scriptures, Polish Edition 2018 /

    Polubienie

Dodaj odpowiedź do Michael Anuluj pisanie odpowiedzi