Kto jest naprawdę hojny?

Ewangelia Marka 12,38-44

Perykopa o udających hojność bogaczach i wdowie ofiarnej rzeczywiście. Oni wrzucali do skarbony świątynnej sporo pieniędzy, a tamta kobieta jakiś grosz tylko, Jezus jednak skomentował: „Ta uboga wdowa wrzuciła najwięcej ze wszystkich, którzy kładli do skarbony. Wszyscy bowiem wrzucali z tego, co im zbywało, ona zaś ze swego niedostatku wrzuciła wszystko, co miała na swe utrzymanie” (BT). Jeżeli Jezus użył słowa „wszyscy”, to tak ocenił zapewne również „tłum wrzucający drobne pieniądze do skarbony”, o którym jest mowa wcześniej. W końcu nikt nie wyzbywał się przecież przy tej okazji całego majątku, tylko ta wdowa. W każdym razie mamy tu przykład ewangelicznego radykalizmu oraz „antyprzykład” owych bogaczy, którzy „szpanowali” dużymi sumami. A przecież Ewangelia chwalenie się własną cnotą za „antycnotę” uważa. W perykopie dzisiejszej jest mowa na wstępie o uczonych w Piśmie, którzy „objadają domy wdów i dla pozoru odprawiają długie modlitwy”. Obłudnicy po prostu.