Piotr opoka, Jan pisarz teolog

Ewangelia Jana 20,2-8
Dziś święto Jana apostoła i ewangelisty. W gronie Dwunastu jeden z najważniejszych. Wraz z bratem Jakubem i oczywiście Szymonem Piotrem stanowili swoiste prezydium tamtego zespołu uczniów: Jezus zabiera ich ze sobą tam, dokąd nie idzie z resztą apostołów: do domu córki Jaira, na górę, gdzie się cudownie przemienił, do ogrodu Getsemani. Raz tylko, jest ich
wtedy czterech, są wraz z bratem Piotra Andrzejem (Mk 13,3). Po zmartwychwstaniu Chrystusa Jan należy z kolei do filarów Kościoła, obok Piotra i Jakuba (chyba nie jednego z dwóch apostołów tego imienia, raczej brata Jezusa, który z czasem stał się Jego czołowym wyznawcą). Natomiast ze swoim bratem Jakubem został przez Jezusa nazwany Synem Gromu (Mk 3,17), chyba dlatego, że chcieli piorunem spalić wioskę samarytańską, która nie przyjęła zmierzających do Jerozolimy. A tekst dzisiejszy opowiada o Piotrze i Janie, jak pobiegli do grobu Jezusa. Widzimy tu chyba charakter obu: Jan przybył tam pierwszy, ale do grobu wszedł dopiero wtedy, gdy uczynił to bez wahania Piotr, urodzony przywódca. Jan był natomiast urodzonym pisarzem, teologiem obok Pawła największym. Prawosławni zwą go Janem teologiem właśnie.