Panny mądre, księża mądrzy…

Ewangelia 25,1-13
Przypowieść o pięciu pannach mądrych i tyluż głupich, mówiąc dużo grzeczniej, o roztropnych i nierozsądnych (wersja Tysiąclatki). Kryterium rozsądku stanowiło zaopatrzenie się w zapas oliwy do lamp (nie były zgoła elektryczne), a rzecz działa się na weselu (nie referuję dokładniej, lekturę własną polecam!). Roztropność to cnota fundamentalna, na czele czterech w dawnym katechizmie. Uczy jej przede wszystkim po prostu życie: ukłułem myśl złotą, że za młodu nie przejmujemy się niczym, na starość wszystkim. Można się mądrzyć przekornie, mówiąc, że tak czy owak szczęście zygzakiem chodzi, mówiąc po religijnemu, wyroki Opatrzności niezbadane są, więc kto się martwi przyszłością, męczy się niepotrzebnie, a smucąc jeszcze do tego grzeszy.
W każdym razie trzeba dodać, że perykopa dobrana została tak, bo dziś dzień panny mądrej niewątpliwie, błogosławionej Bronisławy (XIII wiek), Polki, a jakże. Co dość wyjątkowe, świętego mężczyzny tego imienia dotąd nie ma, więc dwóch mądrych duchownych polskich, ksiądz Bronisław Bozowski, pamięci bardzo świętej, i biskup z naszego KIK-u, emeryt włocławski Bronisław Dembowski, mają za patrona osobę płci pięknej. I dobrze, awans to jej eklezjalny!
„Doklejka” wpisu na środę:
30 sierpnia 2017
Oni przeciw prorokom
Ewangelia Mateusza 23,27-32
„Oni”, ci trzymający jakąś władzę nad umysłami (pamiętam tak zatytułowaną książkę Teresy Torańskiej o prominentach PRL) to tutaj, w dzisiejszej perykopie, „faryzeusze i obłudnicy w Piśmie”, obiekty ostrego ataku słownego. Jezus nazywa ich „grobami pobielanymi”, bo wydają się ludziom sprawiedliwi, czyli tacy, jak duchowo należy – ale to tylko pozory: „wewnątrz są pełni obłudy i nieprawości”. Co gorsza, twierdzą, że w przeciwieństwie do swoich przodków szanują, czczą proroków, których tamci mordowali, ale to też nieprawda. Jezus, prorok, wie, co mówi, widzi swoją przyszłość.