Dzień umywaczy nóg

Ewangelia Jana 13,14
„Jeżeli więc ja, Pan i Nauczyciel, umyłem wam nogi, to i wy powinniście sobie nawzajem umywać nogi.” Biblia Tysiąclecia.
Dziś w Kościele katolickim uwaga skupiona na księżach. Wieczorem we wszystkich świątyniach jako początek Triduum Paschalnego odprawiana jest Msza Wieczerzy Pańskiej, akcent położony jest na sakrament komunii, nie kapłaństwa. Ale przesłania czytanego wówczas fragmentu Ewangelii Jana trudno nie odnieść do tych, których komuniści nazywali „funkcjonariuszami kultu”: Jezus umywa apostołom nogi, ucząc pokory ich, a pośrednio wszystkich kościelnie wyróżnionych. Przed południem mają oni poza tym w katedrach swoją mszę specjalną: wspólną ze swoim biskupem, z umywaniem nóg właśnie, poświęca się też wtedy krzyżmo, czyli olej, którym się namaszcza kandydatów na kapłanów. Zwie się ta substancja podobnie jak krzyż, choć źródłosłów łaciński jest inny, bo też mają kapłani swoje krzyże wielkie. Niektórzy z samym sobą.
W wiosennym numerze kwartalnika „Więź” niezwykle mocny tekst pt. „Kultura klerykalna a pedofilia” (zreferowałem go w ostatnim „Magazynie Świątecznym”). Bardzo skądinąd zaangażowana kościelnie seksuolożka Ewa Kusz dowodzi tam obszernie, że przekonanie duchownych o własnej szczególnej wartości wielorako utrudnia walkę z wykorzystywaniem przez niektórych z nich osób nieletnich. Chcę jednak dzisiaj skomentować rzecz optymistycznie: to, że napisała to osoba bardzo skądinąd zaangażowana kościelnie w prestiżowym piśmie katolickim, świadczy, iż idzie ku lepszemu. Zresztą są przecież kapłani dalecy od klerykalnej pychy, w pełni świadomi grzechów swojego środowiska. O nich myślę w ten dzień księdza z wdzięcznością ogromną. Oraz współczuciem: odium pedofilii spada na całe duchowieństwo.
Zrobiłem sobie bardzo naprędce listę dwunastu księży nieprzekonanych o własnej duchownej wartości. Oto ona: Bardecki, Boniecki, Bozowski (+), Czajkowski, Fedorowicz (+), Jabłoński, Korniłowicz (+), Oszajca, Polak, Puciłowski, Wojtyła (+), Zieja (+). Lista niekompletna zgoła, z wielokropkiem wielkim, a pewnie i dyskusyjna miejscami.