Pytanie o plon dobra

Psalm 112,1-2
”Błogosławiony człowiek, który się boi Pana
i wielką radość znajduje w Jego przykazaniach.
Potomstwo Jego będzie potężne na ziemi,
dostąpi błogosławieństwa pokolenie prawych.”

Jak widać, Tysiąclatka ma tu ”błogosławionego”, takoż ewangelicka Warszawianka, Ekumenistka jedenastu Kościołów oraz Poznanianka i Paulistka – ”szczęśliwego”. Pisałem tu nieraz, że hebrajszczyzna ma dwa odpowiednie terminy, niektórzy tłumacze jednak wolą jeden i ten sam polski. Tak czy inaczej, mamy tu starotestamentalną wizję losu człowieka: otrzymuje on nagrodę już w życiu doczesnym. Patrząc na tę sprawę nowotestamentalnie, możemy niemniej interpretować , że chodzi tu również o potomstwo duchowe. Czyż jednak potomstwo ludzi prawych jest rzeczywiście potężne? Czy święci uświęcają skutecznie ród człowieczy? Dobry przykład działa jakoś, ale rzecz trudno mierzalna. Może trochę tak, jak wiara w moralny postęp.