Zanim przyjdziesz przed ołtarz

Ewangelia Mateusza 5,20-26
”Jezus powiedział do swoich uczniów: – Jeśli wasza sprawiedliwość nie będzie większa niż uczonych w Piśmie i faryzeuszów, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego. Słyszeliście, że powiedziano przodkom: «Nie zabijaj»; a kto by się dopuścił zabójstwa, podlega sądowi. A ja wam powiadam: – Każdy, kto się gniewa na swego brata, podlega sądowi. A kto by rzekł swemu bratu «Raka», podlega Wysokiej Radzie. A kto by mu rzekł «Bezbożniku», podlega karze piekła ognistego. Jeśli więc przyniesiesz dar swój przed ołtarz i tam wspomnisz, że brat twój ma coś przeciw tobie, zostaw tam dar swój przed ołtarzem, a najpierw idź i pojednaj się z bratem swoim. Potem przyjdź i dar swój ofiaruj. Pogódź się ze swoim przeciwnikiem szybko, dopóki jesteś z nim w drodze, by cię przeciwnik nie podał sędziemu, a sędzia dozorcy, i aby nie wtrącono cię do więzienia. Zaprawdę powiadam ci: nie wyjdziesz stamtąd, aż zwrócisz ostatni grosz”.

Radykalizm ewangelijny: piekło za nawymyślanie bliźniemu. To oczywiście retoryczna przesada, jakiej sporo w ewangeliach, ale chodziło o większe uwrażliwienie moralne słuchacza. Ma on traktować swoje praktyki religijne jako działanie nie tylko wobec Boga: jakże to aktualne także dzisiaj, przed naszymi ołtarzami. Dlatego tak ważny jest w naszej liturgii eucharystycznej znak pokoju, jakby lekceważony również przez wielu księży. Oczywiście jesteśmy skonfliktowani niekoniecznie z naszymi sąsiadami z kościelnej ławki, w większych miejscowościach ich na ogół nie znamy, ale chodzi o symbol. Pogodzenie się ze znajomym jest, rzecz jasna, tym bardziej konieczne. Nieporównanie bardziej niż dokładnie wyliczona godzina eucharystycznego postu… Już w Starym (Pierwszym) Testamencie walczono z tępym rytualizmem, Ewangelia jest jego potężnym oskarżeniem. Także naszego rytualizmu, który wciąż kwitnie mimo jasnych słów Pisma Świętego. Redaktor naczelny „Więzi” Zbigniew Nosowski zaproponował na którymś Synodzie Biskupów, byśmy znak pokoju przekazywali sobie wcześniej, byśmy oczyszczali się duchowo w ten sposób na początku mszy, aby w niej naprawdę godnie uczestniczyć.