Jako kwiat polny…

1 List Piotra 1,24-25
Ewangelia Marka 10,32-45
„24. Albowiem
wszelkie ciało jak trawa
i cała chwała jego jako kwiat polny;
uschła trawa i kwiat opadł,
25. lecz słowo Pana trwa na wieki.
A to jest Słowo pośród was zwiastowane.”
Ekumeniczny Przekład Przyjaciół.

Obraz botaniczny pochodzi z Księgi Izajasza 40,6.8 i służy myśli niejednego mędrca, żeśmy przemijalni, w każdym razie tu na ziemi. Im kto starszy, tym lepiej widzi ową przemijalność. Trwałe są tylko wartości duchowe, wyrażone w Bożym orędziu.

A z ewangelii powieść o uczniach jeszcze niewiele rozumiejących. Chrystus mówi im, co Go czeka w Jerozolimie, a dwóch z nich bardzo Mu bliskich, Jakub i Jan, myśli o czymś zgoła innym: usiłują załatwić sobie przez Niego poczesne miejsce w niebie. I mamy dalej teologię polityczną w pigułce: „Wiecie, że ci, którzy uchodzą za władców narodów, uciskają je, a ich wielcy dają im odczuć swą władzę. Nie tak będzie między wami. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie sługą waszym.” Te same w istocie wartości, co i tamte z Listu Piotra, te same miary. Jak trudno nieraz o nie każdemu z nas. Nie tylko kłócącym się dostojnikom z Kurii Rzymskiej.