Diakoni, słudzy ciała i ducha

Dzieje Apostolskie 6,1-7
Opowieść o siedmiu mężach, których pewnie słusznie nazwano diakonami, choć nie określił ich tak autor Dziejów: termin ten pada natomiast w 1 Liście do Tymoteusza 3,8-13, gdzie jest o tym słudze (dosłowne znaczenie terminu greckiego diakonos) sporo. Zostali powołani do „obsługiwania stołów” tylko dla jednej społeczności pierwotnego Kościoła, czyli dla tak zwanych hellenistów: Żydów greckojęzycznych, mieszkających w diasporze, którzy czuli się w tej pomocy pokrzywdzeni przez Żydów mówiących po hebrajsku. Tak to niemal od razu zaczynają się waśnie. Jak to zwykle bywa między ludźmi, tyle tylko, że ci mieli wzór szczególny.

A diakoni byli nie tylko od spraw ciała. Zobaczymy to w przyszłym tygodniu, gdy poczytamy o pierwszym z siedmiu, Szczepanie, który zginął w walce o kwestie zgoła duchowe.

Reklama

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s