Zazdrość może wszystko

1 Księga Samuela 18, 6-9; 19,1-7
Po zwycięstwie Dawida nad Goliatem młody bohater musi sobie radzić z kimś ze swego ludu. Winne były niechcący „kobiety ze wszystkich miast”, które „wyszły ze śpiewem i tańcami naprzeciw króla Saula, przy wtórze bębnów, okrzyków i cymbałów”, śpiewając: „Pobił Saul tysiące, a Dawid dziesiątki tysięcy”. Sprowokowały królewską zazdrość: do tego stopnia, że Saul chciał pozbyć się rywala mordując go. Namawiał do zbrodni „swego syna Jonatana i wszystkie sługi swoje”. Jonatan jednak pokochał Dawida, więc przestrzegł go przed ojcem, a ojca tak opanował, że ten przysiągł, iż zostawi Dawida w spokoju.

Dwóch samców alfa to o jednego za dużo (acz samice alfa też bywają zazdrosne…). Chyba że – jak się dalej okaże – ten drugi jest dużo większej klasy duchowej.

Reklama

Skomentuj

Wprowadź swoje dane lub kliknij jedną z tych ikon, aby się zalogować:

Logo WordPress.com

Komentujesz korzystając z konta WordPress.com. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie z Twittera

Komentujesz korzystając z konta Twitter. Wyloguj /  Zmień )

Zdjęcie na Facebooku

Komentujesz korzystając z konta Facebook. Wyloguj /  Zmień )

Połączenie z %s