Psalm 44 (fragmenty)
„10. Wszelako porzuciłeś i zawstydziłeś nas,
i nie wystąpiłeś w szeregach naszych.
11. Dałeś się nam cofnąć wobec wroga,
a nieprzyjaciele nasi grabili do woli.
14. Podałeś nas na wzgardę sąsiadom naszym,
na pośmiewisko i urąganie otoczeniu naszemu.
15. Uczyniłeś nas przysłowiem między ludami,
przedmiotem politowania między narodami.
24. Ocuć się, czemu śpisz, Panie, przebudź się,
nie porzucaj na zawsze.
25. Czemu oblicze swe zakrywasz, zapominasz nędzę i ucisk nasz”.
Przekład rabina Izaaka Cylkowa.
Nie znalazłem u komentatorów hipotezy, co to za przysłowie mówiło o klęsce Izraela. W każdym razie musiała być to klęska przysłowiowa, może mowa tu o zburzeniu Jerozolimy w r. 587.
Zwróciły moją uwagę wersety o pośmiewisku. Szyderstwo jest bronią straszną, groźniejszą niż siła zbrojna: upokarza.