Przytulić czy dołupić?

Ewangelia Łukasza 15,3-7

”3. Odpowiedział więc im taką przypowieść, mówiąc:
4. – Jaki człowiek spośród was, mając sto owiec i zgubiwszy jedną z nich, nie zostawi dziewięćdziesięciu dziewięciu na pustkowiu i nie pójdzie za zaginioną, aż ją odnajdzie?
5. I odnalazłszy, kładzie ją sobie na ramiona, radując się.
6. I przyszedłszy do domu, zwołuje przyjaciół i sąsiadów, mówiąc im: – Radujcie się ze mną, bo odnalazłem owcę moją, tę zaginioną!
7. Powiadam wam: taka radość będzie w niebie z jednego grzesznika, który się nawraca, większa niż z dziewięćdziesięciu dziewięciu sprawiedliwych, którzy nie mają potrzeby nawrócenia.”

Ekumeniczny przekład przyjaciół.

Opowieść o zgubionej owcy służy różnym celom liturgicznym, tym razem dzisiejszej uroczystości. Najświętszego Serca Pana Jezusa. Święto to jest stosunkowo nowe: zostało ustanowione w wieku XVIII; na jego powstanie ogromny wpływ mieli biskupi polscy. Można powiedzieć, że historia powtórzyła się w wieku XX, kiedy także z Polski wyszła idea święta Miłosierdzia Bożego, wyznanie: „Jezu, ufam Tobie”. Tu i tam obrazy kiczowate, ale ich przesłanie różne od kościelnej potoczności. Tu i tam Chrystus nie tyle sądzi, ile kocha.

A z dzisiejszej przypowieści wynika, że jakby bardziej kocha tych, co są daleko od Jego owczarni, od tych, co są blisko. Że grzesznicy jakby bliżsi Mu są duchowo niż „dobrzy” wyznawcy. Bo też przecież takie jest przesłanie całej Ewangelii, w której ludzie „po linii” (gdy się za takich mają) gorsi są od różnych zagubionych.

Tradycja obu świąt polska, niemniej narasta we mnie przekonanie, że mało ją widać w działaniu naszych biskupów dzisiejszych. Oczywiście, bywają różni: obrady Episkopatu są utajniane mocno, ale niektórzy ich uczestnicy wyznają, że spory tam nieraz ostre; zresztą na przykład między arcybiskupami Życińskim i Michalikiem widać na zewnątrz różnice niewąskie. Niemniej nasza dzisiejsza strategia arcypasterska jest w sumie jakby taka, że owcy zgubionej może i należy szukać, ale nie po to, żeby ją przytulić, raczej, by dołupić pastorałem.